من ان گل خودرویی ام که هر سال می روید

احتیاج به ابیاری ندارد

خود خواهد رویید

خود خواهد یزمرد

سال دیگر باز سبز خواهد شد

و به گل خواهد نشست

زیبایی اش را عرضه خواهد کرد

بی ان که نیازی به ابیاری داشته باشد

باز هم و باز هم

زندگی خواهد کرد

چه دیگران توجهی بکنند

چه نکنند

از باد , باران

گرما , سرما

از طوفان

از شب

تاریکی , تنهایی

نمی ترسد

روز ها با افتاب

شب ها با مهتاب

حرف می زند

او حرف دل ابر را گوش می دهد

گریه ابر را تماشا می کند

با ماه دوستی میکند

با اسمان همراهی می کند

با ادم ها زندکی می کند

خدای خود را شکرگزاری می کند

دست دستی به سوی او دراز می کند !

دست دوستی به سوی او دراز می کند !