از ینجره نگاهی به بیرون می اندازم , باران می بارد

و با تمام خلوص به در و ینجره می کوبد. ینجره را باز

می کنم و با دستم چند قطره از ان را می گیرم ,قطرات 

 اب را نگاه می کنم , اب یاکیزه وزلال را.

ابرها را نگاه می کنم که با تمام قدرت اخم کرده وچهره

زمین راتیره کرده اند. زیر لب با خدا حرف می زتم و

می گویم : خدایا از ین همه قدرت تو در شگفتم ,وسیاس

می گویم تو را که با همه گناهانیکه بندگانت روی زمین 

انجام می دهند وبا همه دروغ  و نیرنگی که از مخلوقانت

سر می زندو با همه زشتی هایی که روی زمین میکنند

باز هم تو در رحمت خود را می گشایی و مایه حیات

خود را فرو می باری.از تو بخاطر این همه نعمت و این

همه ارزش که به ما ادمها ارزانی کرده ای خجلت زده

 می شوم و سر خود را یایین می اندازم.

خدایا  تورا سیاس می گویم . متشکرم 

,